Terribletwo, Too Terrible...!

Uykusuzluk, 2 yaş sendromu, diş, yeme problemleri, annenin kendine özel yeterli vakti ayıramaması... Ve daha birçok şey sıralayabilirim. Hepsi bizde de var. "Neden benim çocuğum falancanınki gibi uyumuyor? Falancanınki gibi yemiyor?" İtiraf edelim, kriz anlarında hepimiz bu cümleyi kurduk. Böyle düşündüğümüz içinde pişman olduk, duygulandık. Maalesef, hormonlar doğum sonrası da peşimizi bırakmıyor :)) Ben, kızım büyüdükçe her çocuğun özel olduğunu, gelişiminde diğer çocuklardan farklı özellikler sergileyebileceğini anladım. Eleştirilerin birçoğunu cebime koydum, birçoğuna kulağımı tıkadım. Büyüme ataklarımızı, sendromlarımızı okuyarak edindiğim bilgilerle atlattım. 2 yaş sendromunu en yüksek seviyede yaşıyoruz. Krizleri atlatmanın bizim yaşamımızda iki büyük sırrı var. Biri, kriz konusunu, reddedemeyeceği birşeyle değiştirmek, ikincisi ise, hiçbirşey yapmamak :))) ve başka bir ayrıntı çocuk ağlamasın, üzülmesin diye elde etmek istediği şeye uygun değil ise "evet" dememek. Mina'nın şirin hallerinin dışında kriz anındaki fotosunu paylaşmak istedim. Videomuzda xlargeanne instagram hesabımızda. Çünkü, benimle ve Mina'yla tanışan herkes, "Ne kadar uslu bir çocuğun var" diyor. Aslında, her çocuk kadar uslu, her çocuk kadar yaramaz. Bu videoda ağlamasının sebebi ise, "Neden oturmuşum, ayakta beklemeliymişim..." :)))